“જોય ઓફ ગિવિંગ વિક ” – વાય વિક ઓન્લી ??

જોય ઓફ ગિવિંગ એટલે કે “આપવામાં આનંદ”..!

 “આનંદ”,”ખુશી”,”મઝા”,”સંતોષ”,”ફન” કે પછી “જોય” આ બધું જ જીવન માં કૈક મળ્યાનો ભાવ ઉત્પન્ન કરે છે.જાણે કોઈ મોટી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત કર્યાનો ઉન્માદ જગાડે છે.પણ એક વાત નોંધવા જેવી કે પૈસાને તેનાં ચલણમાં (રૂપિયો કે ડોલર....) મોલવી શકાય,ગોલ્ડ ને તોલા માં તોલી શકાય કે પછી ક્વોન્ટીફાયેબલ રાશિઓ(જેવી કે દ્રવ્ય,કદ,વજન,તાપમાન,દબાણ…વગેરે)ને માપી પણ શકાય.પણ તમે “ફન” ને મેઝર કરવાનું “ફનોમીટર” કે પછી આનદ માપવાના “આનંદોમીટર” વિષે સાંભળ્યું છે ?? આ કદાચ શક્ય જ નથી કારણકે આવું “ફનોમીટર” ફન ને માપવા આધાર (બેઇઝ) તરીકે કોને લે ? માણસની સ્માઈલ? – બનાવટી હાસ્ય તો માણસને સરસ આવડે છે. માણસની લાગણીથી ભીની થયેલ આંખો ? – મગરના આંસુ સારવામાં કંઈ મોટી વાત નથી ! હ્રદય ની ધડકન ?- એતો માણસની દુરસ્ત કે નાદુરસ્ત સ્થિતિઓમાં પણ ભિન્ન પરિણામો આપે છે. આમ આવા કોઈ “ફનોમીટર” શોધાઈ શકવાના અણસાર પણ દૂર દૂર સુધી ક્યાય જણાતા નથી !
ચલો,છોડો ને આપણે કંઈ સંશોધનની વાતો કે એના પર રીસર્ચ પણ નથી કરવું. આપણે તો વાત કરવી છે, આનદ કરવો છે – “Joy of Giving” પર ! Joy of Giving Week (JGW) એ માનવપ્રેમ નો મહોત્સવ છે.દર વર્ષે ૨૬ સપ્ટેમ્બર – ૨ ઓક્ટોબર સુધી ઉજવવામાં આવે છે.ગાંધીજયંતિ સાથે પૂર્ણાહૂતિ પામતું આ આખું સપ્તાહ,લોકો બીજાને કૈક આપવાની પ્રતિજ્ઞાઓ,પરિકલ્પનાઓ,સંકલ્પો એવું બધું કરે છે. “India Giving Week” થી શરૂ થયેલું આ મિશન હવે “Joy of Giving” ના નામથી વધુ પ્રચલિત થયું છે.તેની ઉજવણી સામાન્ય રીતે શાળાઓ,મહાશાળાઓ,સરકારી – બિનસરકારી સંસ્થાઓ દ્વારા વિવિધ કાર્યક્રમો દ્વારા કરવામાં આવે છે.

 “આપવા ની ભાવના” એ તો ભારતીય સંસ્કૃતિનો આધારસ્તંભ રહી છે.આપવામાં જે આનદ છે તેને ઝૂઝ શબ્દો માં વ્યક્ત કરવી એ મુશ્કેલ જ નહી,લગભગ અસંભવ છે.ઇતિહાસ ના પાનાઓ ફેરવવામાં આવે તો આપણને એવી અનેક વિભૂતિઓ મળી જશે કે જેમણે “Joy of Giving” ને પોતાનો જીવનમંત્ર બનાવ્યો હતો. 

આ યાદીમાં કોઈ પણ સંશય વગર પ્રથમ નામ મૂકી શકાય એ છે : મૂળ યૂગોસ્લાવિયા ના ટેરેસા.તેમણે પોતાના જીવનના ઉતરાર્ધમાં ભારતમાં વસવાટ કરી અહીંના અનેક અનાથ અને નિરાશ્રીતોની નિ:સ્વાર્થ ભાવે સેવા કરી.તેમણે એ લાચાર લોકો ને “માં“ સમાન મમતા આપી.એ પછી તો તેઓ “મધર ટેરેસા “ના નામે ઓળખાયા.કોઈ પણ ક્ષેત્ર્ હોય – કળાજગત હોય-સંગીતજગત હોય–ખેલજગત હોય-વિજ્ઞાનજગત હોય-શિક્ષણજગત હોય – દરેક ક્ષેત્ર માં એવા અનેક લોકો હતા અને છે કે જેમણે પોતાના ગામ કે શહેરને,રાજ્ય ને,દેશ ને અને સમસ્ત વિશ્વને કંઈક ને કંઈક આપ્યું છે.આ તમામ વ્યક્તિઓ અભિનંદનીય છે !

“Joy of Giving Week”ની ઉજવણી માં છેલ્લા કેટલાક વર્ષો થી કેટલીક સેલીબ્રીટીઓ પણ સહકાર આપે છે.આમાંની કેટલીક મહત્વની આ પ્રમાણે છે: સ્પોર્ટ્સ : સચિન તેન્ડુલકર,રાહુલ દ્રવિડ,ગીત શેઠી,પ્રકાશ પાંદુકોણે,ગોપીચંદ સિનેમા : શાહરુખ ખાન,સૈફ અલી ખાન,દીપિકા પાંદુકોણે,નંદિતા દાસ ,આર. માધવન કોર્પોરેટ :નારાયણ મૂર્તિ ,કુમાર બિરલા,કે.વી. કામથ,અદી ગોદરેજ,દીપક પારેખ,અજય પિરામલ.

 New Report In Times of India: The Joy of Giving Week is a new national movement that aims to engage every single Indian in giving back to society in a way that she or he chooses-money, time, skills or resources. So far, 35,000 schools, hundreds of colleges, several state governments, corporates, celebrities and sportspersons have signed up, and the fellowship is growing every day.

 Why do we need this? We need this because giving unites people across numerous divides-urban-rural, caste, class and gender-and brings them together. Thus, competing five-star hotels of Chennai will unitedly host a lavish Battle of Buffets fundraising dinner to benefit all Chennai's NGOs, and citizens of every shape and size will run together at city marathons to generate cash and community feeling.

 We need this because giving is an eclectic function-let me count the ways. An artist can donate a painting, a student can use his pocket money to buy a pair of chappals for the flower-seller, a housewife can pay for her maid's child education. What better inspiration than young BPO executives whose parents are maids or drivers but who are still eager to donate Rs 50 to 100 a month from their salaries to a cause.

 We need it because India could do with more Bill Gateses and more Warren Buffets. As India continues to struggle with its paradoxes of growth with inequity, of having the most billionaires in the world and the largest impoverished population, the Joy of Giving Week is an opportunity to redeem ourselves. To paraphrase management guru Peter Drucker's words, when we look in the mirror in the morning, we should be looking at a citizen who takes responsibility, a person who as a neighbour cares.

 No one person owns or controls the Joy of Giving Week. A team of volunteers is travelling across the country to meet and motivate people to participate. GiveIndia, the organisation that brought `fundraising in marathons' to India, is co-ordinating the effort.

 પણ, હવે પ્રશ્ન એ જ કે ઉજવણી ભલે એક વિક પૂરતી મર્યાદિત હોય,પરંતુ આપણે “કોઈક ને આપવાની” આ ઉમદા ભાવના ને આપણા સ્વભાવમાં ન વણી લઈએ ? અને જીવનભર Joy of Giving ન મનાવતા રહીએ ?

આના લેખક છે જગત અવાશિયા

ગુરુવાર, 30 સપ્ટેમ્બર 2010 03:51