Kona Maate [To whom?]

Pen says use me for those who wants to change their life...
Paper says use me for those who values the paper more than its life...

Mind says use me otherwise i will be stopped forever.....

At the last but not least for sure...heart says....i want to write many things by my PEN on the PAPER with the help of my MIND from my DeepHeart....but one instict says KONA MAATE [for Whom?]...

The people who dose not read the article properly or if they do read then dont care or dont want apply in real life....
One day they read n next day i m in corner alongwith all the pasties [ waste papers] waiting for pastiwala...

I am ready to get sold if reader has digested me properly with commitment of applying in life...for himself n to other...than i can face many hurdels happily from the corner of pasti place till paper mill via pastivala, i am ready to get recycled for another new fresh paper with new article for new generation....to be changed for betterment of humankind....

Jeet

Note: Dear friends please read things properly to respect writer's point of view and his selfless motive for mankind...

ભગવાનનો પત્ર ! – ડૉ. આઈ. કે. વીજળીવાળા

તારીખ : આજની જ. 

પ્રતિ,
તમોને જ

વિષય : જિંદગી અને તમે !

ભાઈશ્રી/બહેનશ્રી,

હું ભગવાન – આજે તમને બે શબ્દો લખવા માંગું છું. ધ્યાનથી વાંચજો. આજે તમારી જિંદગીના બધા જ પ્રશ્નોનું નિરાકરણ કરી શકાય તેવો રસ્તો તમને બતાવવાનો છું. એટલું યાદ રાખજો મારે તમારી મદદથી કોઈ પણ જગ્યાએ જરૂર
પડવાની નથી. હું તમારી પાસે સીધો આવવાનો પણ નથી. તમારે ફક્ત નીચેના
મુદ્દાઓ યાદ રાખવાના છે અને એ મુજબ પાલન કરવાનો પ્રયત્ન કરવાનો છે :

[1] જિંદગી તરફથી એવી કોઈ સમસ્યા ઊભી થાય કે જે તમારાથી હલ ન થઈ શકે તો એને મારા નામની પ્રાર્થનાના પોસ્ટબૉક્સમાં મૂકી દેવી. એના ઉપર – ભગવાનને માટે – એવું અવશ્ય લખવું. એક વખત આ બૉક્સમાં સમસ્યા મૂક્યા પછી વારંવાર
એને બહાર કાઢીને તપાસ્યા ન કરવું. એનું નિરાકરણ ચોક્કસ થશે, પણ હા ! મારા
સમયે, તમારા સમયે નહીં !

[2] તમે ધંધાની કોઈ આફતમાં ઘેરાઈ જાવ તો મૂંઝવણ ન અનુભવશો. ફકત એવા માણસોને યાદ કરજો કે જેની પાસે ધંધો જ નથી.

[3] ટ્રાફિકમાં ક્યારેય પણ ફસાવ તો અધીરા ન થશો, એવા લોકોને યાદ કરજો કે જેને માટે કાર ચલાવવી એ એક પરીકથાની વસ્તુ જેવું હોય.

[4] તમારા શેઠ કે સાહેબ તમને ક્યારેક ખિજાય તો એવા માણસોનો વિચાર કરજો કે જેમના નસીબમાં કામ કે નોકરીમાં કામ કે નોકરી લખાયા જ ન હોય. જે સાવ બેકાર હોય.

[5] તમારો એકાદ રવિવાર કે રજા ખરાબ જાય તો દુ:ખી થવાને બદલે એવા લોકોનું સ્મરણ કરી લેજો કે જેને કુટુંબનું પેટ ભરવા માટે રોજેરોજ કપરી મજૂરી કરવી પડતી હોય. જેનો એક પણ રવિવાર રજાનો દિવસ જ ન હોય.

[6] ક્યારેક વાહન વગર ચાલવાનું થાય તો અફસોસના બદલે બંને પગે જેને પૅરાલિસિસ કે લકવો થયો હોય તેવી વ્યક્તિને યાદ કરજો. એમને એકાદ ડગલું પણ ચાલવા મળે તો એ લોકો કેટલો આનંદ પામે એનો વિચાર કરજો.

[7] તમારી જિંદગીએ તમને શું આપ્યું છે એવો વિચાર કદીકેય આવે તો એવા લોકોને યાદ કરજો જે તમારા જેટલી ઉંમરે પહોંચ્યા જ ન હોય. એ પહેલાં જ જેને મૃત્યુ આંબી ગયું હોય.

[8] કોઈ તમારી સાથે ખૂબ જ ખરાબ વર્તન કરે, તમારું અપમાન કરે, તમને નુકશાન પહોંચાડે તોપણ ખુશ એ વાતથી થજો કે તમે એ વ્યક્તિ નથી !

[9] કોઈ દિવસ અરીસામાં એકાદ સફેદ વાળ જોઈ જાવ તો કૅન્સરથી પીડાતાં નાનાં બાળકો કે નાની ઉંમરની વ્યક્તિઓને યાદ કરજો કે જે પોતાને વાળ હોય તેવી આશા રાખતાં હોય.

અને છેલ્લે….

હું તમારા પ્રશ્નોનું નિરાકરણ કરીશ જ, વિશ્વાસ રાખજો પણ ત્યાં સુધીમાં જો તમને આ બાબતો ગમી હોય તો તમારા મિત્રોને સગાંવહાલાંને મોકલજો અને એમનો દિવસ પણ સુધારજો અને એ લોકો પણ નિશ્ચિંત થઈ જાય તેવું કરજો.

એ જ લિ,
ભગવાનની આશિષ.

ગુજરાતીને લલકારતા નહી,,,,, નૈ તો…???

હુ ભુરીયો દ્વારકાવાળો.

એક વાર મારે મુંબઈ જાવાનું થ્યુ.હુ પેલા તો દ્વારકાથી રાજકોટ મારા મિત્રને ત્યાં ઉતર્યો અને બે દિવસ રાજકોટ મિત્રને ત્યાં રોકાયા બાદ રાજકોટથી પુના જાતી રેલગાડીમાં બેઠો.

મારી બાજુમાં એક ૨૭ વરહના ભાઈ બેઠા.ટ્રેન તો ચાલતી થઈ.હવે તમને બધાયને ખબર છે કે હુ તો દોઢડાહ્યો.કોકને અટક ચારો કર્યા વગર છુટકો નહિ.

મે બાજુવાળા ભાઈને ટાઈમ પુછ્યો.ઈ ભાઈએ કિધુ “અભી તો ૪ બજે હૈ,આપ કો કહા જાના હૈ ?”….હું વિચાર કરુ કે લાગે છે આ ભૈ ગુજરાતી અને હિન્દી કા બોલે ?…

મે કિધુ “મુઝે,મુંબઈ મુકામે જાના હૈ”..

ઈ ભાઈ એ કિધુ “અચ્છા ,અચ્છા….”

મે કિધુ “ઓર તમારે કહા જાના હૈ..?”

..ઈ ભાઈએ કિધુ “અંકલેશ્વર જાના હૈ..?”

..મે કિધુ “પણ યે તો સુપર ફાસ્ટ ગાડી હૈ,ક્યાંક જ ઉભી રેતી હૈ.મોટા મોટા ટેશને ઉભી રેતી હૈ,અંકલેશ્વર બહોત નાના શહેર હૈ,વહા નહી ઉભી રેતી”..

ઈ ભાઇ મારુ હિન્દી હાભળિને દાંત કાઢતો કાઢતો ક્યે સે “તુ ગુજરાતી છો ?”…..

મે કિધુ “માથેથી પગના તળિયા હુધી પાક્કો ગુજરાતી”….

ઈ ભાઈએ કિધુ “હુય ગુજરાતી છુ”..

મે કિધુ “એલા કોડા, તો અત્યાર હુધી હુ મગજનું દહી કરતો’તો”…

પછી અમારા બેયનું જાયમુ હો.ઠેટ ઈ ભાઈનું ટેશન નજીક આવ્યુ યા હુધી.અને પસી ખબર પડી કે મારો હારો કાઠિયાવાડી નિકળો…

ઈ ભાઈએ કિધુ કે “એલા ભુરા, અંકલેશ્વર તો ગાડી નહી ઉભી રહે ,તો હવે હુ કરવુ ?”…

મે કિધુ થોડીક “ધાયણા રાખ…. જો, અંકલેશ્વર ટેશન આવે એટલે ગાડી ધિમી પડે,તારી ઠેકડો મારીન ઉતરવાની તૈયારી હોય તો બોલ?”..

ઇ ભાઈએ કિધુ ” ઠેકડો મારવામાં આપડૉ પેલો નંબર હો “….

અંકલેશ્વર ટેશન આયવુ એટલે મે કિધુ ” માર ઠેકડો…”….ઓલા ભાઈએ જે ઠેકડો માયરોને કે ઈ દોડતો દોડતો આગલા ડબ્બા હુધી પોચી ગ્યો,,ઓલા આગલા ડબ્બાના દરવાજા પાહે ઉભેલા ભાઈને એમ કે એને ઉપર ચડવુ હૈશે,,,તો ઇમણે ભાઈનું બાવણુ
પકડીન ઉપર ખેચી લિધો..સિધો સુરત ભેગો કરી દિધો…અને ઈ ભાઇ સુરત ઉતરી ગ્યા…

સુરતથી વલસાડ હુધી તો હું કંટાળી ગ્યો.કેમ કે..મારી બાજુમાં બે છોકરીયુ આવીને બેઠી…હવે એની હામે દોઢડાહ્યુ થવા જાય તો..સેંડલ ખાવાની તૈયારી રાખવી પડે…

હવે વલસાડથી એક ભાઈ મારી બાજુમાં બેઠા હો…ઈ ભાઈનુ રુપ જોઈન તો લાગતુ’તુ કે આ ભાઇ તાજો તાજો રંડાણો હોય .પહેલવાન જેવો બાંધો,વાહે બે છોકરા લટકાયવા હોય એવો થેલો,પાટલુંગમાં કોકે બ્લેડ મારી દિધેલી,માથુ તો જાણે દેશી કુકડાની
કલગી જેવુ…અને વાહે એની જરસી માં લખ્યુ’તુ “Aal Izz well”..મે મનમાં કિધુ
“ઓલ ઇઝ ક્યાથી વેલ ?…”

થોડીક વાર તો બેય મુંગા બેઠા રહ્યા…ઓલા અંકલેશ્વરવાળા ભાઈ હારેનો મારો અનુભવ હતો એટલે પેલા મે પૂછી લિધુ.. “તમે ગુજરાતી છો ?”..

એણે જવાબ આપ્યો ” કાઈ જાલા ?”[મરાઠીમાં] (કાઈ જાલા એટલે શુ થયુ ?)

મે કિધુ “કાઈ નથી જાયલુ ?…”

મે પસી હિન્દીમાં કિધુ ” આપ ગુજરાતી હૈ ?”…

એણે કિધુ ” નહી ,નહી..મરાઠી”….

મે કિધુ “તૈ ઠિક લ્યો…! “

થોડીકવાર થૈ એટલે મારા મિત્ર ને ત્યાંથી મેથીના થેપલા અને સુકી ભાજી [બટેકાનું શાક] લિધુતુ ઇ કાઈઢુ..હવે આપણા ગુજરાતીનો સ્વભાવ છે કે જમવાનું શરુ કરતા પહેલા આજુ-બાજુ વાળાને આમંત્રણ આપી અને પછી જ જુહટવાનું શરુ
કરીયે…

મે ઓલા મરાઠી ભાઇને કિધુ…”હાલો ખાના ખાવા”

મરાઠી ભાઈ [દાંત કાઢતો ,કાઢતો]..” તુમ ગુજરાતી લોગો કો આલુ બહુત પસંદ હૈ ક્યાં ?….યે દેખ મેરી મસલ્સ..?..યે દેખ સીક્સ પૅક એબ્સ ..?તુ ગુજરાત લોગ આલુ ઓર ખિચડી હી ખાઓ…અંડા ઓર ચિકન ખાને સે બનતે હૈ સીક્સ પૅક એબ્સ..ખિચડી
ખાને સે નહી ..!”

હુ મનમાં વિચાર કરુ કે આણે એક કાઠિયાવાડી અને ગુજરાતીને લલકાર્યો સે.આને કાઈક મેથી પાક ચખાડવો પડસે…પેલા હું મિત્રને ઘરેથી જી મેથીના થેપલા અને સુકી ભાજી લ્યાયવો તો …ઈ પેટ ભરીને જુહટી લિધી..પસી ઓલા મરાઠીનો વારો
હતો..જુહટવાનો….!

જી રેલ્વેમાં મુસાફરી કરતા હૈસે એને ખબર હૈસે કે રેલગાડીમાં એક આપાતકાલિન ચેન હોય સે.. ઈ ખેચવાથી ગાડી ઊભી રહી જાય.હવે જો ઈ ચેન કોઈ આપાતકાળ વગર ખેચવામાં આવે તો ..ઈ ચેન ખેચવા વાળાને રેલ્વે પોલિસવાળા જેલ
ભેગો કરી દયે…

.હવે ગુજરાતીના સીક્સ પૅક એબ્સ બતાવાનો વારો હતો..

હુ ઊભો થ્યો અને ચેન ખેચવાનો પ્રયત્ન કરવા લાગ્યો…હુ અમથો-અમથો બળ લગાવીને ચેન ખેચવાનો ઢોગ કરતો હતો.

ત્યાં ઓલો મરાઠી પેહેલવાન ભાઈ ઊભો થ્યો…અને મારા હાથ માંથી ચેન છોડાવીને કિધુ “તુમ ગુજરાતી લોગ મે ઈતની ભી તાકત નહી હૈ ક્યાં..?..હા હા હા..અને જે જોરથી ચેન ખેયચો.. ટ્રેન ત્યાં જ ઊભી રહી ગઈ..અને ટ્રેનમાં રેલ્વે
પોલિસવાળા આવી ગ્યા…

પોલિસવાળાએ કિધુ “ચેન કિસને ખીચી ..?”

ડબ્બા બધાય બેઠા’તા..ઈ બધાયે ઓલા મરાઠી હામુ આગળી ચિંધી..

પોલિસવાળાએ ઓલા મરાઠીને પકડી લિધો….પસી મે ઓલા મરાઠીને કિધુ “આ જોઈ લે ગુજરાતીના સીક્સ પૅક એબ્સ….,એકલી મુર્ગી અને ઈડાં નો ખવાય..!..દાળ-ભાત,ખિચડી પણ ક્યાંરેક ખવાય…હો

હું એક શિક્ષક છું

હું એક શિક્ષક છું શિક્ષક કદી નમાલો ગણતા નહીં,

હું સમાજનું હ્યદય ધબકતું સ્થાન ને મારા હણતા નહીં.

મેં કલાકો ગળા ઢઈડીને વર્ગખંડ મહેકાવ્યા છે,

મેં કળીઓને ફૂલ બનાવી બાગબાગ મહેકાવ્યા છે,

મેં વાવી છે શિષ્ટ સભ્યતા હવે આ મોસમ લણતા નહીં,

હું એક શિક્ષક છું શિક્ષક કદી નમાલો ગણતા નહીં

આદર્શોના ઈંધણ નાખી મેં સંસ્કારો રાંધ્યા છે,

ડૉક્ટર, વકીલ કે ઈન્સ્પેક્ટર મેં પાયેથી બાંધ્યા છે,

હું પાયાનો પથ્થર કોઈ જૂઠ ઈમારત ચણતા નહીં,

હું એક શિક્ષક છું શિક્ષક કદી નમાલો ગણતા નહીં.

ખાણમાં નાખી હાથ અને મેં કૈંક હીરાઓ ઝળકાવ્યાં,

શબ્દનો સેવક થઈને સાક્ષરતાનાં નેજાં ફરકાવ્યાં,

અને તમે શું આપ્યું ? પૂછો મા ! ઝખમને ખણતા નહીં,

હું એક શિક્ષક છું શિક્ષક કદી નમાલો ગણતા નહીં.

હા, હું હકથી , વટથી કહું છું સમાજ મારો ઋણી છે,

વેતન લઈને વતન સાચવ્યું તોય વાત અણસૂણી છે,

આદર ના આપો તો માફી,આરોપો બણબણતા નહીં,

હું એક શિક્ષક છું શિક્ષક કદી નમાલો ગણતા નહીં.

-શ્રી સાંઈરામ દવે

હમ એક ઐસે દેશમે રહતે હૈ

હમારે રંગ ઢંગ અત્યંત નિરાલે હે

હમ એક ઐસે દેશમે   રહતે   હૈ 

જહા હમારે ઘર પર એમ્બ્યુલંશ ઓંર પુલીસ કી તુલના મેં પીઝા જ્લ્દ  પહુંચતા  હૈ 

જહા આપકો કર લોન ૫% પર મિલતા હૈ  શિક્ષા ઋણ ૧૨% પર મિલતા હૈ 

જહા ચાવલ ૪૦ રૂ . પ્રતિ કિલો હૈ શિમ કાર્ડ મુફ્ત હૈ 

જહા જૂતે એ.સી. વાલી દુકાન મેં મિલતા હૈ ઓંર સબ્જી ફૂટપાથ પર બિકતી હૈ 

જહા લેમન જ્યુસ એસેસ વાલા મિલતા હૈ ઓંર બર્તન ક્લીનર લેમન   કા  મિલતા હૈ 

વિચિત્ર વિશ્વ

૧. આલ્બાટ્રોસ નામનાં પંખી આખી જિંદગી આકાશમાં (હવામાં) ગાળે છે. માત્ર ઇંડાં મૂકવા ટાપુ ઉપર ઉતરે છે!


૨. નવું જન્મેલું બાળક માત્ર ૮ ઇંચ દૂરનું જોઇ શકે છે! તેથી તેની નજીક જાઓ તો જ તે ‘નજર મિલાવે’ છે!

૩. અમેરિકનો દરરોજ જેટલા પિઝા થાય છે તેને લાઇનસર ગોઠવીએ તો તેનું ક્ષેત્રફળ ૧૮ એકર થાય છે.

૪. ‘છીંક’ની ઝડપ ૧૬૫ કિ.મી./કલાક છે અને આશરે ૫૦૦૦ ભેજકણો સાડા ત્રણ મીટર દૂર ફેંકાય છે!

ખડખડાટ

ગામડાનો એક માણસ મુંબઇ ફર્યા પછી પોતાના ગામ પાછો આવ્યો. તેના મિત્રોએ પૂછ્યું, ‘મુંબઇ વિશે અમને કંઇક કહે ને. તે ત્યાં શું જોયું?’


પેલો માણસ બોલ્યો, ‘મુંબઇ તો સરસ છે, પણ ત્યાંની સરકાર થોડી કંજુસ છે. એક ડ્રાઇવરનો પગાર બચાવવા એક બસની ઉપર બીજી બસ રાખીને ચલાવે છે.

***

રામ (આનંદને) : તારા દાંત કેવી રીતે તૂટયાં?

રામ : હસવાના કારણે.

આનંદ : હસવાના કારણે? આવું તો વળી થતું હશે?

રામ : અરે યાર, હું એક પહેલવાનને જોઇને હસી રહ્યો હતો એટલે.

****

ફેરિયો : ચપ્પું-છરીની ધાર તેજ કરાવી લો.

એક બહેન : ‘ભાઇ, અક્કલ પણ તેજ કરી આપો છો?’

ફેરિયો : ‘હા, બહેન, જો તમારી પાસે હોય તો...’

****

જજ (ગુનેગારને) : ક્યા ગુનાના કારણે તું આજે અહીં છે?

ગુનેગાર : જજસાહેબ, માત્ર એક છીંકના કારણે.

જજ : એ કેવી રીતે?

ગુનેગાર : મેં છીંક ખાધી, ત્યાં જ મકાનમાલિક જાગી ગયો અને તેણે મને પકડી પાડ્યો

દરિયાનું પાણી સતત કેમ વહે છે?

બે સમુદ્રો કે સમુદ્રોના વિભાગોને જોડતી પાતળી જળપટ્ટીને ‘સામુદ્રધુની’ કહે છે. ગ્રીનલેન્ડ અને બેફિન બેટ વચ્ચે ૫૦થી ૩૨૦ કિ.મી. જેટલી પહોળી ‘ડેવિસ’ સામુદ્રધુની છે.




મહાસાગરોમાં સમાયેલું અખૂટ જળ સ્થિર નથી. તે એક જગ્યાએથી બીજી જગ્યાએ વહેતું રહે છે. દરિયાનાં પાણીમાં જુદી જુદી ઊંડાઈએ પણ જળપ્રવાહો વહેતા હોવાનું જણાયું છે. ઉપલી સપાટી ઉપરના કેટલાક પ્રવાહ ગરમ હોય છે તો ઊંડે-ઊંડે ઠંડા પ્રવાહો પણ વહે છે. પૃથ્વી ઉપરના પવનના પ્રવાહોની માફક સાગરમાં જુદી જુદી ગતિથી નાના-મોટા અનેક પ્રવાહો સતત વહે છે. આ પ્રવાહો કેવી રીતે ઉત્પન્ન થતા હશે? એ સવાલ આપણને ચોક્કસ થાય. પૃથ્વીની દૈનિક ગતિ તેમજ ભૂપૃષ્ઠ, તાપમાન અને પવનના કારણે દરિયામાં વિવિધ પ્રવાહો ઉત્પન્ન થાય છે.

નાણું

નાણાંને રૂપ નથી,પણ આકર્ષે છે સૌને.


નાણાંને હાથ નથી,પણ કામ કરે છે બધે.

નાણાંને પગ નથી,પણ પહોંચી શકે છે બધે.

નાણાંને જીભ નથી,પણ એનો અવાજ છે બધે.

નાણું ઘાસ નથી, પણ સૌને જીવાડે છે બધે.

નાણાંને પેટ નથી,પણ પૂરું કરે છે બધે.

નાણું ભીખ નથી,પણ માગે છે બધે.

નાણું દાન નથી,પણ દાન કરે છે બધે.

નાણું હસાવે છે ને નાણું રડાવે પણ છે.

નાણું તારક છે ને મારક પણ છે.

નાણાંથી ઘણા તરી જાય છે ને ઘણા મરી પણ જાય છે.

નાણું ભગવાન નથી, પણ પૂજાય છે બધે.

વિજ્ઞાનનું જ્ઞાન

એકલું મીણ કેમ સળગતું નથી?


વાટ એ મીણનું દહન કરતું માધ્યમ છે. એટલે કે તેના વિના મીણને સળગાવવું શક્ય નથી. કહેવાનો અર્થ એ કે મીણબત્તીના મીણને સળગવા માટે માધ્યમની જરૂર પડે છે. મીણના ગલનબિંદુ કરતાં તેનું જવલનબિંદુ ક્યાંય ઊંચું છે. વળી તે સરેરાશ ૬૨૦ સેિલ્શયસ તાપમાને પીગળી જવાનો ગુણધર્મ તે ધરાવે છે. અન્ય બળતણની જેમ તે અતિ દહનશીલ નથી. એટલા માટે ઘન કે પ્રવાહી સ્વરૂપે સળગી ઊઠતું નથી. આમ, મીણબત્તી સળગાવવામાં આવે ત્યારે તેની વાટ જ સળગે છે, જ્યારે મીણ તેની દહનક્રિયાને ધીમી પાડવાનો રોલ ભજવે છે.



ઘામાંથી બહાર નીકળેલું લોહી જામી જાય છે, પણ નસમાં લોહી કેમ જામતું નથી?



કારણ કે આપણા શરીરમાં લોહી બહુ ઝડપથી ફરે છે. આથી લોહીને નસમાં જામવાનો કોઇ મોકો મળતો નથી. હા, પણ જ્યારે લોહીનું ભ્રમણ અતિશય ઘટી જાય એ વખતે થોડું લોહી થીજીને ફોદા જેવું થઈ જાય છે. અંગ્રેજીમાં તેને ‘થ્રોમ્બોસિસ’ કહે છે. ઘામાંથી લોહી બહાર નીકળી જાય છે, પણ નસમાં લોહી જામતું નથી. શરીરમાં રહેલું વિટામીન ‘કે’ લોહીનું ઘનીભવન કરીને કપાયેલી રક્તવાહિનીઓનું મોઢું બંધ કરી દે છે.